Maar vaker grijpt hij op een onschuldige manier (= niet destructief) in op bestaande beelden:
Maar ook ander "straatmeubilair" moet eraan geloven:
Het niet destructieve van zijn werken kan misschien met dit werk geïllustreerd worden, maar is dit dan geen destructie?
Het is getiteld als: "Antigraffiti", de vraag blijft of hij inderdaad aangebrachte graffiti van anderen heeft overschilderd of hij verf aanbracht alsof er oorspronkelijk graffiti stond?
SLINKACHU (Londen)
Zijn werk bestaat erin kleine objecten (speelgoedpoppetjes, autootjes, diertjes...) in een "bevreemdende" situatie te plaatsen t.o.v. een realiteit. Dit is zijn "Little People Project" dat hij in 2006 startte te Londen, maar ook in andere Europese steden verder zette.Zijn werk is grappig, maar er zit ook een ernstige ondertoon in. Door de kleine dingen te plaatsen in de stad wil hij het publiek meer attent maken op hun omgeving. Vaak drukken de beeldjes een vorm van eenzaamheid en melancholie uit, verloren en overweldigd door de omgeving. Of zijn ze een aanklacht tegen gebeurtenissen, zoals jongeren die van op bruggen stenen of andere zware voorwerpen gooien naar de auto's onder hen, puur uit "plezier en verveling".
Het publiek moet vooral meeleven met de kleine figuurtjes.
Slinkachu maakt foto's van zijn realisaties die te koop worden aangeboden.
ENKELE ANDEREN
Sprinkle Brigade: de hondendrol als tankwagen bij een treinstel.Gelijkaardig aan het werk van Slinkachu
Brad Downey: stenen verwijderd uit een plaats en even verderop terug opgebouwd
Filthy Luker: enorme opblaasbare elementen toegevoegd aan een bestaande locatie
Carol Hummel: werk dat de laatste jaren meer en meer opduikt, brei- en haakwerk rond bestaande elementen, vooral uit de natuur
Als aankondiging voor een tentoonstelling in het huis van Alijn in 2001 werden 13000 witte kabouters geplaatst in Gent en omgeving.
Met deze actie reageerde het museum tegen de acties van het "Tuinkabouterbevrijdingsfront". Ogenschijnlijk ludiek, maar niettemin zeer ernstig. De ceramist Rik Delrue maakte de kleine witte mannetjes naar de beeltenis van de "intellectuele tuinkabouter".
Donderdag 10 april 2014, rond 23 uur (moment van de diefstal van de Rechtvaardige Rechters in 1934) begon de kunstbende rond Storm Calle met het plaatsen van de (800) lammetjes. Eerst op het standbeeld van de gebroeders van Eyck, dan op het Sint-Baafsplein om via het stadhuis en het MSK, waar het Lam Gods gerestaureerd wordt, aan het Sint-Pietersstation uit te komen. Alle beeldjes dragen een afdruk van de bisschoppelijke stempel.Net als dat met het beroemde gestolen paneel gebeurde, was het de bedoeling dat toevallige passanten de lammetjes wegnamen. Aanvankelijk hadden voorbijgangers nog wat schaamte om een beeldje te nemen maar binnen het half uur waren op de meeste plaatsen alle lammetjes verdwenen
foto's: Frederiek Vande Velde / Wannes Nimmegeers
De oudste en meest bekende organisatie van "Tuinkabouterbevrijdingsfront" is het Franse Front de Libération des Nains de Jardin (FLNJ), dat ook een Belgische tak heeft. Een andere bekende beweging is de Movimento Autonomo per la Liberazione delle Anime da Giardino (MALAG), gevestigd in Italië. In het Engels staat de beweging bekend als Garden Gnome Liberation Front (GGLF)
Zij bevrijden de kabouters uit hun onnatuurlijke omgeving (= tuin van mensen) om ze terug naar het bos te brengen. Maar vaak mogen de kabouters eerst een reis maken. Ze worden dan "gefotografeerd" (photoshop zal niet ver weg zijn!) bij zeer gekende monumenten wereldwijd en de foto wordt naar de vroegere eigenaar van de kabouter gestuurd.
